A la fin, ley de luengas
18/12/2009 MANUEL Castán
Edición impresa en PDF
Esta noticia pertenece a la edición en papel.
A la fin, hue, 17 de septiembre de 2009, se ha aprobau a las Cortes de Aragón la Lei de Luengas, que yera una aspiración que els charradors d´aragonés y de catalán esperabam feba moltas anyadas. Per tanto, a totz els que han treba-llau, y han sufriu, per que ista Lei se vedese bella vegada aprobada las mías felicitacions: a totz. Perque i ha habeu molta chent que ha treballau y treballa per que ixas dos luengas sigan reconeixedas y aixó cal que se sepa. Perque feba falta que a ixas dos luengas se les fese chusticia y aixó cal que se diga. Y dan ista Lei se reconeixe que existen y se les fa chusticia als charradors de antis y de hue.
La chent ha de saber que hem apreneu ixas luengas dels nues-tros pais y ells las van aprener dels suyos y, al fer hue chusticia, s´en fa a totas las cheneracions de charradors de ixas dos luengas que han criau als suyos fillos charrand-les en ixas luengas. Dan el mismo amor que totz els pais, pero en ixas luengas. Ye verdat que altras cosas no las vem poder fer en aragonés (u en catalán) y a la escuela empllegabam el castellano. Bueno, pero aixó ya ye historia pasada, perque dende ara els chiquetz que vaigan a la escuela tamé estudiarán la suya luenga, a més del castellano, que prou que ye suya tamé.
Manimenos, i hei encara actitutz a la sociedad aragonesa, y tamé a las Cortes (no cal soque veder els resultaus de la votación), que refleixan división frent a la realidat de dos luengas, el aragonés y el catalán, que i hei que protecher. Pero que ixa chent no haiga enteneu encara ixa realidat no mos puede piar las mans y totz hem de treballar per que dintro de no guaire els charradors de aragonés, de catalán y de castellano, totz, haigam enteneu que iste Aragón nues-tro puede convivir y ser millor charrand ixas tres luengas.
(Texto en patués, variedad de aragonés del valle de Benasque)
A la fin, ley de luengas – Tema del día – www.elperiodicodearagon.com.